Στην Θεσσαλονίκη κάθε χρόνο τον Οκτώμβριο την περίοδο της απελευθέρωσης της από τους Τούρκους τιμάτε ο Ναύαρχος Βότσης ο οποίος κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών αγώνων υπηρετούσε με το βαθμό του Υποπλοιάρχου.
Ο τότε Υποπλοίαρχος Βότσης αναλαμβάνει καθήκοντα κυβερνήτου στο τορπιλοβόλο 11, με το οποίο έμελε να συνδέσει το όνομά του για πάντα. Το τορπιλοβόλο 11 ήταν ένα πλοίο 27 ετών, με μόλις 37 μέτρα μήκος και ταχύτητα 13 κόμβων. Ακούγεται ασήμαντο αρκετά, κι όμως κατάφερε να γράψει λαμπρή ιστορία.
Μετά από σχετική διαταγή από το τότε Υπουργείο Ναυτικών προετοιμάστηκε για την επίθεση στο λιμένα της Θεσσαλονίκης. Και αφού όλα ήταν έτοιμα, η επίθεση αποφασίσθηκε για το βράδυ της 18 Οκτωβρίου του 1912.
Με σκεπασμένα τα φώτα το Τορπιλοβόλο 11 ξεκινά βάζοντας πλώρη για το Καραμπουρνού. Και όσο επλησίαζαν προς το λιμένα της Θεσσαλονίκης τόσο πιο ευδιάκριτος και απειλητικός στεκόταν ο προβολέας των Τούρκων ο οποίος ερευνούσε προς όλες τις διευθύνσεις. Μα δεν ήταν ο προβολέας ο μόνος κίνδυνος. Ο εχθρός είχε ρίξει και νάρκες αφήνοντας μόνο ένα στενό πέρασμα στο λιμάνι. Τίποτα όμως δεν ήταν αρκετό να σταματήσει την ορμή του Βότση.
Όταν στο βάθος φάνηκε η σκλαβωμένη Θεσσαλονίκη οι καρδιές του πληρώματος σκίρτησαν από εθνικό πόθο. Η μεγάλη στιγμή πλησίαζε. Το πλήρωμα του Τορπιλοβόλου 11 προσπαθούσε να ξεχωρίσει τη σιλουέτα του Φετίχ Μπουλέντ, που σημαίνει στα τούρκικα καλή τύχη, τύχη την οποία την άλλαξε μέσα σε λίγες στιγμές ο Ναύαρχος Βότσης.
Ήταν ώρα 11.20 όταν το Τορπιλοβόλο 11 βρέθηκε σε απόσταση 150 μέτρων από το εχθρικό θωρηκτό, ανεντόπιστο, κάτω από τα μάτια των Τούρκων. Η ώρα είχε φτάσει. Οι στιγμές αυτές που αποτελούν πολλοστημόριο του χρόνου, στην ιστορία περνούν στην αιωνιότητα. Μέσα σε αυτές τις στιγμές ακούγεται η διαταγή για βολή του Βότση προς τους τορπιλητές του
Δύο τορπίλες βρήκαν το στόχο τους ενώ η τρίτη αστόχησε. Μα αυτές οι δύο ήταν αρκετές για να βυθίσουν το εχθρικό θωρηκτό Φετίχ Μπουλέντ, το οποίο με τις μεγάλου βεληνεκούς πυροβολαρχίες του είχε αναλάβει την προστασία της πόλης από ξηράς και θαλάσσης. Έτσι, ένα ακόμη θαλασσινό τρόπαιο στήθηκε εκείνη την ώρα στην ιστορία της Ελλάδος, μέσα στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης και κάτω από τα μάτια του εχθρού. Το γεγονός της βύθισης είχε σημαντική επίδραση στο ηθικό των αμυνομένων Τούρκων με αποτέλεσμα να ακολουθήσει η απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης την 26 Οκτωβρίου.
Το 2010 ο Ναυτικός Διοιηκητής Βορείου Ελλάδος στα πλαίσια των εκδηλώσεων που οργανώνονται κάθε χρόνο προς τιμήν του Ναυάρχου Βότση κάλεσε τους Εκπροσώπους των τριών Ομίλων της πόλης μας (Ν.Ο.Θ., Ν.Ο.Α.Θ και Ν.Α.Ο.Κ.Θ.) με τμήματα Ανοιχτής Θάλασσας για την διενέργεια ιστιοπλοϊκών αγώνων προς τιμήν του Ναυάρχου. Η ανταπόκρισή τους ήταν άμεση και έτσι πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά το πρωτάθλημα Ανοιχτής Θάλασσας "ΒΟΤΣΕΙΑ" το οποίο είναι συνδιοργάνωση των τριών ομίλων υπό την αιγίδα του Γ.Ε.Ν.
Το πρωτάθλημα αποτελείται από 4 ιστιοδρομίες (2 Σαββατοκύριακα) με την τελευταία ιστιοδρομία να πραγματοποιήτε αμέσως μετά την κατάθεση στεφάνου στον ανδριάντα του Ναυάρχου στον Λευκό Πύργο και με εκκίνηση στην θαλάσσια περιοχή εμπρός από αυτόν.
Από το 2012 τα "ΒΟΤΣΕΙΑ" θα συμπεριλαβάνονται στο "Πρωτάθλημα Θερμαϊκού" που συνδιοργανώνεται από τους τρείς ομίλους.